Fundamenty grafiki komputerowej – klatki kluczowe

Najprościej rzecz ujmując: klatki kluczowe (keyframes) kontrolują ruch w czasie. Możemy się z nimi zetknąć w programach do montażu, postprodukcji, kompozycji, grafiki 3d/2d…, a nawet w Photoshopie. Tak, Photoshop oddaje nam do dyspozycji linię czasu, klatki kluczowe i podstawową funkcjonalność związaną z animacją.

Klatki kluczowe to nie tylko ruch

Z perspektywy grafiki komputerowej kontrola ruchu to tylko jedno z zadań, które mają spełniać klatki kluczowe. Inne zadania to kontrola różnego typu atrybutów. Może to być chociażby zmiana koloru obiektu. Rozważmy przykład:

w 10 sekundzie rozpocznij stopniowo zmianę koloru z czerwonego na niebieski – dodajemy pierwszą klatkę kluczową na linii czasu,
w 12 sekundzie zakończ stopniową zmianę koloru z czerwonego na niebieski – dodajemy drugą klatkę kluczową na linii czasu.

W ten sposób na linii czasu znalazły się dwie klatki kluczowe, które mają spowodować zmianę koloru, zamiana będzie trwała 2 sekundy i będzie stopniowa, a to oznacza przenikanie z jednego koloru w drugi. W tym miejscu dotykamy najważniejszej cechy klatek kluczowych, czyli interpolacji.

Zrzut ekranowy z programu Adobe After Effects – na ekranie możemy zaobserwować obiekt i kontrolujące go klatki kluczowe — Klatki kluczowe w programie After Effects – w tym konkretnym przypadku kontrolują położenie obiektu. Edytując klatki kluczowe możemy modyfikować wartości związane z położeniem, z prędkością zmian i czasem trwania animacji. Ścieżka ruchu, która jest widoczna przed i za obiektem, kontroluje trajektorię i jednocześnie pomaga nam zorientować się w prędkości zmian.

Interpolacja klatek kluczowych

Interpolacja to prędkość zmiany na wejściu (rozpoczęcie zmiany) i na wyjściu (zakończenie zmiany). Zmiana może być na początku szybka, aby następnie zwolnić i znowu przyśpieszyć na końcu. Interpolację kontrolujemy bezpośrednio na klatkach kluczowych i jest ona przedstawiana w formie krzywych, które mają nam zasugerować szybkość zmian w czasie. Metod interpolacji jest bardzo dużo, a ich liczba zależna jest od wykorzystywanego programu. Dzięki nim możemy tworzyć gwałtowne oraz płynne zmiany w czasie, co przekłada się na realizm.

Zrozumienie klatek kluczowych jest fundamentalne nie tylko z perspektywy montażu i animacji. Wiele projektów zakłada ruch, który jest nie tylko ruchem obiektów na ekranie. Jeśli przykładowo pracujemy z efektem wizualnym, który ma zilustrować proces starzenia się ludzkiej skóry (w kilka sekund), to sięgamy po linię czasu i klatki kluczowe, które będą nie tyle kontrolowały ruch, co tempo zmian na powierzchni ciała.

Zrzut ekranowy z programu Softimage XSI – klatki kluczowe w edytorze animacji — Przykład klatek kluczowych w programie Softimage | XSI. Edytor animacji wyświetla zmiany pod postacią krzywych. Oś horyzontalna reprezentuje linię czasu, zaś oś wertykalna reprezentuje wartości związane z położeniem obiektu. Na zrzucie można także zaobserwować edycję klatki kluczowej z wykorzystaniem uchwytów, co wpływa na wartości wejściowe i wyjściowe, czyli interpolacje zmian.